Mikołajek urodził się w 31 tygodniu ciąży. Już od dnia narodził musieliśmy podjąć trudną walkę o jego życie. W pierwszych dniach życia stwierdzono u niego hiperbilirubinemię, liczne zwapnienia śródczaszkowe, wylewy dokomorowe IV stopnia, zaćmę obustronną, małogłowie i wiele innych schorzeń. Diagnoza była jednoznaczna – czterokończynowe Mózgowe Porażenie Dziecięce.
Rokowania nie nastrajały nas optymistycznie. Lekarze twierdzili, że Mikuś nie będzie potrafił nic sam robić. My jednak się nie poddawaliśmy. Jesteśmy pod stałą opieką rehabilitantów, logopedy, pedagoga specjalnego, terapeuty ręki, terapeuty widzenia i wielu innych specjalistów i lekarzy. Dzięki codziennym zajęciom Mikołajek rozwija się coraz lepiej, zaczyna komunikować się z nami, potrafi powiedzieć „Mama”, „Baba”, tatuś nadal czeka na upragnione „Tata”. Mikuś jest bardzo pogodnym i energicznym chłopcem. W sierpniu’17 skończył 6 lat. Niestety od pewnego czasu dodatkowo borykamy się z napadami padaczki, ale mam nadzieję, że i z tym sobie Mikuś, z naszą pomocą jakoś poradzi.
Jesteśmy bardzo dumni z naszego synka, jego woli życia i zainteresowania światem, mimo tak wielu utrudnień, które spotyka na swojej drodze.